Po is 7 maand vandaag. Hoera (alhoewel dit eigenlijk niet echt speciaal is).
Wat wel speciaal (erg) is : Vandaag is de eerste borstvoedingsloze dag voor hem... Hij wil niet meer (zowel Po als de borst). Dus Lief is deze morgen voor de 1ste keer eerst opgestaan om een flesje te geven.
Pfffff het doet raar. Gisteren was dus de aller-, aller-, allerlaatste BV van mijn leven. Hoe emotioneel kan dat zijn!!
3 opmerkingen:
Amai en nooit geen stuwing gehad dan? Kan me goed inbeelden hoe emotioneel dat moet geweest zijn :) Zeker als je weet dat het de laatste keer was. Bij ieder dingentje dat E. uitgroeit, troost ik mij met de gedachte dat er wel nog broertjes/zusjes achter gaan komen. Op zeven maand had zowel mijn dochter en ik ook een borstvoedingsdip. Kheb dan ook niet ver af gestaan van flesjes! Leuke blog heb je, ik ga je volgen :)
Nee, nooit stuwing. Als ik terug ga werken, stopt de BV vanzelf. Jammer, jammer, jammer, maar ik kan er niets aan doen.
Danku, ik volg jou ook al een tijdje!
Ik heb mijneigen dat ook altijd wijsgemaakt, dat het niet definitief was. Dat ik ooit wel nog eens een stampke in mijn buik zou voelen, een wee opvangenn, een maatje 56 aanpassen, borstvoeding geven....
Nu twijfel ik of er nog wel een derde kindje bijkan, ik ging er altijd vanuit van dat dat wel het geval zou zijn, maar ben daar nu niet meet zo zeker van.
Misschien heb ik dan toch onbewust al die dingen voor het laatst gedaan, wie weet. Zonde.
Een reactie posten